poniedziałek, 16 listopada 2009

Aniołki:)Cd

Uwierz w anioły

Uwierz w anioły Nawet jeśli ich skrzydła są czarne Uwierz w diabła Choćby na jego rogach spoczywała płonąca aureola Uwierz w ślepą miłość I równie ślepą nienawiść Uwierz w słowa, z których szydzi wiatr Uwierz w strach Uwierz oczom i spragnionym dłoniom Obrazom pełnym barw I zaklętego milczenia Uwierz w dotyk i w głos W muzykę i w ciszę Uwierz w tysiące codziennych spraw Któregoś dnia uwierz we mnie...Gdybym była aniołem Gdybym była Aniołem i gdybym miała skrzydła u swego boku. Potrafiłabym się wzbić w powietrze i dotknąć gwiazd. Gdybym była Aniołem...każdy dzień byłby inny. Miałabym Ciebie przy sobie... Gdybym była Aniołem...nie cierpiałabym tak jak teraz. Moje niebo spływa codziennie rzeką anielskich łez... Płaczący Anioł topi się we własnej krwi. Zagubiony w swoim własnym życiu. Nie może polecieć dalej.

"Dla przyjaciół"

Kiedy was nie ma to jakby nagle Zabrakło w moim życiu muzyki Kiedy Was nie ma to czas mnie straszy Że przeminę, że będę chwilą Kiedy was nie ma to jakby niebo Miało się rozstać na zawsze ze słońcem Kiedy Was nie ma dosyć mam wszystkiego I pragnę stąd na zawsze odejść Moi przyjaciele Moi przyjaciele Moi przyjaciele bądźcie zawsze ze mną Moi przyjaciele Moi przyjaciele Z wami wiem, że wszystko mogę Że wystarczy tylko chcieć Jak mam wyśpiewać, jak mam dziękować Jak wytłumaczyć, że bez was mnie nie ma Przytulam do was moją miłość I wdzięczność mą w modlitwę zamieniam Milion aniołków narysuję I wszystkie razem postrącam z nieba Dom na górze wybuduję I zagram klauna kiedy trzeba Moi Przyjaciele

/Agata Budzyńska/

 "Płaczący Anioł”

Jestem aniołem Niedoskonałym Mam jedno skrzydło Drugie stało się osłoną Przed zranieniem twarzy Zapatrzonej w górę Wyciskającej trzy łzy Wcale nie do pary Rękę mam ludzką Starannie wyrzeźbioną Nie jest cała Wystarcza by złapać człowieka Idącego w przepaść Nogi mam wędrujące Sprowadzają mnie na ziemię Napinają mięśnie W trudzie każdego stopnia Nie płaczę z rozpaczy Nad dolą mieszkańca Ziemi Lecz gdy on Nie może nic powiedzieć Mówię wam Radość z cierpienia Powstaje zwyczajnie Zostawiając łzy Relikwie przeszłości

/Natsumi/

"Dwa anioły"

Dwa anioły spotkały się w locie, Ponad ziemia, wśród błękitnych mórz Jeden płynął w purpurze i zlocie Miał wejrzenie jakby rannych zórz, Drugi w czarnych aksamitach tonął, Łez brylantem świecił jego wzrok - A na głowie wieniec z gwiazd mu płonął I rozjaśniał nieskończony mrok "Wracam z ziemi - rzeki pierwszy z aniołów - Gdziem w ogrodzie życia kwiaty siał, Rozdmuchiwał płomienie z popiołów I przyśpieszał nowy rozkwit ciał Tam widziałem, w ciemnej nieszczęść nocy, Dwóch seic czystych krwawy z losem bój, Dwojga istot gorzki ból sierocy, Ich samotny, ciężki życia znój Więc zbliżyłem dwie niedole z sobą I miłości owiałem je tchem A z dwóch smutków nad dawną żałoba Szczęście rajskim wykwitnęło snem!" Ja - rzekł drugi w gwiaździstej kolonie - Wracam także z owych ziemskich pól, Gdzie na chorych sercach kładłem dłonie... I na zawsze koiłem ich hol. Tam spotkałem, pomiędzy innemi, Jedną dusze szlachetna, bez plam - i kochałem tego syna ziemi, Co pięknością dorównywał nam. Lecz dojrzałem, że w żywota męce Zaczął oliwiąc się... rdzy dostrzegłem ślad, i strwożony, wyciągnąłem ręce, By, padając, nie poplamił szat. I miłością prowadzony czystą, Jak najciszej zbliżyłem się doń... Zarzuciłem zasłonę gwiaździstą... I na sercu położyłem dłoń. W mych objęciach on teraz bezpieczny, Bo już władzy nie ma nad nim czas - I zostanie w swej piękności wiecznej, Nie dotknięty żadna, z ziemskich skaz".

/Asnyk Adam /

Aniołki - Maluszki

Gdy dziecko usypia, na brzegu poduszki siadają srebrzyste Aniołki - Maluszki. Siadają cichutko wśród sennych falbanek, wyciągają ręce pełne kołysanek. I sny rozwijają z kłębuszków świetlistych. Patrzcie! Już się kładą na brzegu kołyski! A potem śpią sobie na białych falbankach w błyszczących koszulkach, w błyszczących piżamkach.

Dorota Gellner

Stróż? Bóg posłał anioła, żeby mnie pilnował z wiecznym piórem pod skrzydłem i w zielonej czapce a ja go wziąłem za chłopca do posług by parzył mi herbatę i przynosił kapcie Z anielską cierpliwością zabrał się do pracy strzegł, chronił, bronił i na zimne dmuchał a ja, dumny z siebie, nie myślałem wcale że to nie on mnie, a ja jego powinienem słuchać...

/Ks. Tomasz Opaliński/


Anioł marzyciel Anioł codziennie marzył, Chciał poczuć wiatr na twarzy, A przed oczami strach... Przez chwile wolnym być, Docenić ludzi świat, Odpłynąć w dół...zostawić list... Ktoś tak mocno ranił go...aż do krwi, Coraz bliżej było dno, Na cztery spusty zamknął drzwi... Zostawił list... By odpłynąć w dół. Odszukał dach- Wysoki tak... Dotykac chciał chmur, Z oddali widzieć klatki mur...Jedwabny szal owiął sny Przez chwile wolnym był... Nie zatrzymany łagodnie spadł- Upadłym Aniołem się stał. Na twarzy swej poczuł wiatr, I strach ciało gnał... Anioł codziennie marzył, I pragnienie się ziściło. Teraz jest już na wieki nieprzytomny, Lecz przez chwile był wolny...


"Niech Ci się przyśnią aniołki"

Niech Ci się przyśnią aniołki... Urwisy, wścibskie wesołki, pyzate jak pyza z dziurką, przykryte jedwabną chmurką. Niech Ci się przyśnią aniołki... Pofikaj z nimi fikołki, tylko nie szalej do rana, bo będziesz znów niewyspana!. Niech Ci się przyśnią aniołki... Zostawiam wam dwa tobołki: w pierwszym - sześćdziesiąt kanapek, w drugim - świąteczny opłatek. Niech Ci się przyśnią jak wczoraj... Modlitwą gości przywołaj... Daj buzi na pożegnanie. Wiem, że nic ci się nie stanie!

/Małgorzata Nawrocka/

                                                                                       

niedziela, 2 sierpnia 2009

NA DZIEŃ DOBRY I NA RESZTĘ DNIA:)



Proszę pamiętaj o mnie 
Pamiętaj o mnie zawsze 
Pamiętaj nawet wtedy 
Kiedy się wszystko zatrze 
Pamiętaj w dzień powszedni 
Pamiętaj i w niedzielę 
Pamiętaj - to tak mało 
A jednak - bardzo wiele ... :)


Byc przyjacielem 
to umiec patrzec na drugiego 
w chwilach radosci i w chwilach smutku 
i potrafic dzielic z nim to 
Byc przyjacielem 
to umiec dostrzegac 
dobro i piekno 
ktore posiada kazda istota 
i potrafic je podziwiac. 

Byc przyjacielem 
to prosic o przebaczenie i przebaczac 
i umiec o tym zapomniec 
Byc przyjacielem 
to umiec zawsze dziekowac 
i uszczesliwiac drugiego. 
Byc przyjacielem 
to znaczy stac u boku tego 
kto stracil wszelka nadzieje 
i darzyc go miloscia.


„Znów dzień nowy wstał, 
Znów ktoś nam szansę dał, 
Szansę by zrobić coś dobrego, 
Albo by poznać kogoś miłego, 
Może dzisiaj ktoś uśmiech Ci da, 
Może tym kimś będę też i ja:)”.


Poprosiłam Boga o kwiat, dostałam ogród. 
Poprosiłam o drzewo, dostałam las, poprosiłam o rzekę, dostałam ocean, poprosiłam o przyjaciela, dostałam Ciebie... 



Przyjdę do Ciebie raniutko 
wilgotna od rosy 
przeniknę Twoje powieki 
rozkoszą minionej nocy . 
Wejdę cichutko ze świtem 
przez otwarte okno 
i z powiewem wiatru 
wmieszam się w Twój oddech . 
Będę na Twoich ustach 
świeżym pocałunkiem 
usiądę na Twoich rzęsach 
słonecznym malunkiem . 
Z zapachem wiosny 
położę się rumieńcem 
na Twoich powiekach 
powoli leciutko , 
aby Ciebie nie obudzić 
razem z porankiem 
wmieszam się w Twe myśli 
a jeśli otworzysz oczy , 
ulotnię się ze snem 
i za chwilę powrócę , 
by pocałować Ciebie 
na ... DZIEŃ DOBRY !


Serce przyjaciela 
rozśmieszy Cię gdy 
masz smutną minę 
i mówisz że nic się nie stało 
ono nie dopytuje się choć widzi 
że uśmiechu jest za mało 

Serce przyjaciela 
nie ma w sobie zawiści 
pretensji i złości 
ono uspokoi, doda otuchy 
i Twoje problemy w sobie ugości 

Serce przyjaciela 
pomoże przetrwać niepokoje 
i gasnące nadziei ognisko 
nie pozwoli by wiara zniknęła 
pomoże Ci przetrwać wszystko


Miłość jest jak jakaś rzeka 
Która płynie i nigdy nie czeka 
Czasem niebezpieczna, bardzo szybka 
Czasem rwiąca , krótka i płytka 
A czasem jest też piękna przejrzysta 
Głęboka, długa i do końca czysta...


Rankiem bardzo mnie cieszy złote słonko na niebie,lecz najbardziej radują drogie słowa od Ciebie. Z dalekich, obcych stron, tam gdzie echo z wiatrem mknie, moc pozdrowień i uścisków - uśmiech serca 
TOBIE śle!!!


Jak to cudnie być szczęśliwym, 
mieć marzenia i je spełniać, 
znaleźć ludzi nam życzliwych, 
pustkę w życiu swym zapełnić. 

Mieć nadziei do oporu, 
optymizmu dnia każdego, 
rozpoczynać go z humorem, 
robić tylko coś miłego. 

Dobrem ludzkość ubogacać, 
szczery uśmiech ofiarować, 
a gdy smutek nagle wraca, 
do kieszeni szybko schować!


Zaufać przeznaczeniu? 
Czy inne wyjście znamy? 
Zaufać swym pragnieniom? 
Czy je na miarę mamy? 

Zawsze ryzykiem bywa, 
to co nam przyszłość niesie, 
dlatego jasność sprawy, 
jest w naszym interesie. 

Szukamy więc swych myśli, 
takich nie zaplątanych, 
wyraźnie i dokładnie, 
na przyszłość skierowanych. 

Z przeszłości wyławiamy, 
to co nam radość sprawia, 
to co się nam udało, 
i piękny ślad zostawia. 

Nie wolno plątać myśli, 
i szerzyć wątpliwości, 
trzeba iść za nadzieją, 
do celu możliwości.


Chodzi misiu zamyślony 
wypatruje Twojej strony. 
Ja z pomocą mu przychodzę. 
Wraz z nim na stronkę Twoją wchodzę. 
By powitać Cię serdecznie 
i uśmiechnąć się koniecznie:) 
Bo gdy uśmiech jest na twarzy 
to się wszystkim dobrze darzy:)


Są tacy ludzie obok nas, 
co zawsze mają dla nas czas 
i nie żałują ciepłych słów, 
i nie zadają pytań stu... 

Są tacy ludzie, uwierz mi, 
co pomagają spełniać sny, 
a gdy po nocy przyjdzie dzień 
- jawą się staje dobry sen. 

Są tacy ludzie, ja ich znam ! 
I wciąż poznaję, tu i tam... 
To dobrzy ludzie....a wśród nich 
widzę, ze jesteś również TY!


Wystarczył mały płatek 
- by poczuć jak pachnie najpiękniejszy kwiat. 

Wystarczyła kropla rosy 
- by zobaczyć jak wygląda morze. 

Wystarczył jeden pocałunek 
- by poczuć smak największej słodyczy. 

Wystarczył jeden uśmiech 
- by doświadczyć największej radości. 

Wystarczył jeden dzień 
- by poznać czym jest wieczność. 

Wystarczyło spotkać Ciebie 
- by poznać wszystko, co w tym życiu najpiękniejsze


Gdziekolwiek zwrócę oczy — widzę tylko Ciebie! 
łąką jesteś i rzeką i słońcem na niebie. 

Gdziekolwiek słuch skieruję — Twój głos jeno słyszę 
—jeśli nawet jest ciszą, ja słyszę tę ciszę. 

W powietrzu, na ulicy, na miedzach i grapach 
niebo i ziemia mają Twego ciała zapach. 

Wargi moje miód znoszą z miodzistych wyrębów — 
to smak krwi Twej żywicznej i smak Twoich zębów. 

W dolinach zbożne łany, czy na szczytach chmury — 
wszystko ma wonną słodkość i czar Twojej skóry. 

Ruchy gwiazd i atomów, pieśń i wszelkie życie 
reguluje rytm krwi Twej. Twego serca bicie. 

Myśl moja Twej postaci wyrasta amforą, 
uczucia kształt kwiecisty rąk i nóg Twych biorą. 

Tajemnica rozkoszą i szałem spowita 
o jutrzni ponad światem różami zakwita.


Popatrz, idzie twój uśmiech, 
pogodny dla reszty świata, 
zobaczył drugi naprzeciw, 
ochoczo się z nim brata. 

Inne uśmiechy w pobliżu, 
w maskach ponurych ukryte, 
zaczęły się nieco odsłaniać, 
jak ranne słonko przed świtem. 

Gdy pokazały swe twarze, 
jaśniej zrobiło się wkoło, 
runęła bariera smutku, 
rozjaśniał świat na wesoło. 

Nie chowaj swego uśmiechu, 
dołóż życzliwe spojrzenie, 
świat będzie wówczas piękniejszy 
i milsze na nim istnienie.


A ja wciąż mam Ciebie 
O Tobie myśli snuję 
W Tobie radość mam 
Uśmiech odnajduję 

A ja nadal podążam 
Ku Tobie myślami hen 
By zabrać istnieniu 
Kolejny wspólny dzień 

A ja przecież się śmieję 
Do pogodnych dni 
I kocham kiedy też 
Uśmiechasz się Ty 

A ja proszę Cię teraz 
O kolejne takie chwile 
W zaczarowanym świecie 
Znów będzie nam milej


W świecie myśli i dróg 
Dalekich,bez celu, 
Wszędzie tam,gdzie nikt 
Nie dostrzeże Cię, 
Zawsze wtedy,gdy najbliżsi 
Będą najdalej... 
....Pamiętaj, 
Że jeszcze masz mnie! 
Bo to właśnie ja będę 
Na wyciągniecie Twej dłoni, 
Uwierz-ja dobrze wiem, 
Że samotność okropnie boli... 
I po to właśnie są przyjaciele, 
Gdy zatracisz sens życia 
Dam Ci nadzieję!

wtorek, 7 lipca 2009

ODROBINA POEZJI-K.P.TETMAJER

KAZIMIERZ PRZERWA TETMAJER


Na miękkim puchu białego posłania 
promienna cała od słońca pozłoty, 
Danae, Zeusa spragniona pieszczoty 
z osłon swe ciało dziewicze odsłania. 

Z niebios się ku niej świetlny obłok słania 
i nagle deszcz zeń na nią spada złoty: 
to bóg, miłosnej czując żar tęsknoty, 
zwisł nad cichego pełnią pożądania. 

Nagie jej ciało widzi i błękitu
jej wielkich cudnych źrenic blask przymglony, 
senny, wśród boskiej rozkoszy zachwytu. 

Przed złotym deszczem, od słonecznej strony, 
u stóp jej białych, podobny do świtu 
gdy dnieje: Amor uchodzi spłoniony.


Ust twych więc usta nie tknęły niczyje? 
Nikt nie uścisnał twojej drżącej ręki? 
Nikt się nie oplótł w twoich włosów pęki 
ani się wessał w twoją białą szyję? 

Nikt się nie wsłuchał, jak twe serce bije, 
jak omdlewają słów błękitne dźwięki, 
a ciała twego kształt smukły i miękki 
zdrój tylko widział i wodne lilije? 

I nigdy dumne to królewskie ciało
w niczyich ramion uścisku nie drżało? 
Pragnienie twoje jest jak blask o wschodzie? 

Nigdy w twych oczu słonecznym ogrodzie 
nie trysła rozkosz kwiatami złotemi? 
Pójdź! Tyś jest szczęściem najwyższym na ziemi!


Lubię, kiedy kobieta omdlewa w objęciu, 
kiedy w lubieżnym zwisa przez ramię przegięciu, 
gdy jej oczy zachodzą mgłą, twarz cała blednie 
i wargi się wilgotne rozchylą bezwiednie. 

Lubię, kiedy ją rozkosz i żądza oniemi, 
gdy wpija się w ramiona palcami drżącemi, 
gdy krótkim, urywanym oddycha oddechem 
i oddaje się cała z mdlejącym uśmiechem. 

I lubię ten wstyd, co się kobiecie zabrania 
przyznać, że czuje rozkosz, że moc pożądania 
zwalcza ją, a sycenie żądzy oszalenia, 
gdy szuka ust, a lęka się słów i spojrzenia. 

Lubię to - i tę chwilę lubię, gdy koło mnie 
wyczerpana, zmęczona leży nieprzytomnie, 
a myśl moja już od niej wybiega skrzydlata 
w nieskończone przestrzenie nieziemskiego świata.


Nie widzę, słucham cię oczyma, biała! 
Nagości twojej linie i kolory 
w hymn mi się jeden łączą różnowzory, 
w muzykę kształtu, w pieśń twojego ciała... 

Melodią jesteś i harmonią cała! 
Rzucona kędyś w dalekie przestwory, 
jako przelotne świecisz meteory - 
pieśń twej piękności promienieje, pała... 

Komu się zjawisz taka, pójdzie dalej
z twarzą od świata odwróconą, senną - 
tak ci rzeźbiarze, co Wenus promienną

niegdyś w paryjskim marmurze kowali, 
chodzili cisi, senni między ludem - 
oni widzieli cud i żyli cudem...


Kocham Cię za to, że Cię kochać muszę,
kocham Cię za to, że Cię kochać mogę,
kocham Cię za to, żeś Ty mi jedyna
piękną kobiecą objawiła duszę,
że się przed tobą kolano ugina
i myśl o tobie każda niesie trwogę
i niepokoi się tym i pamięta,
żeś może dla niej za czysta, za święta...


 W twego ciała przecudownej czarze 
życie kipi, jak złociste wino: 
trzykroć, trzykroć ten będzie szczęśliwy, 
komu dasz się nim upić, dziewczyno. 
W twego ciała przecudownej głębi 
oczy toną, jak w jeziora fali 
i powrócić na słońce nie mogą 
z ławic pereł i ławic korali. 


O gdybyś przyszła! Raz jeszcze dziewicze
jasne i czyste Twe zobaczyć oczy!
Raz jeszcze fale uczuć tajemnicze
widzieć z Twej piersi i z Twoich warkoczy
wetchnąć woń kwiatów... Raz jeszcze Twe ręce
do ust przycisnąć; raz jeszcze łzy Twoje
i Twoje ciche zobaczyć rumieńce;
raz jeszcze z ust Twych słyszeć imię moje!
Raz jeszcze tylko!...


Gdzieś ty, o gdzieś ty?... Kocham cię, jedyna,
kocham cię zawsze... Zdasz mi się tak bliska,
że tylko rękę wyciągnąć ku tobie,
a ręka, zda się, twą rękę uściska.

I tylko ramię wyciągnąć ku tobie,
a ramię kibić twą obejmie wiotką,
i tylko lekko zgiąć cię, a ku piersi
ty się pochylisz i uśmiechniesz słodko...

I tylko usta wyciąnąć, a twoich
ust się poczuje pocałunek... Nieba!
Aby już nigdy nie zatęsknić do niej,
ileż lat jeszcze przetęsknić potrzeba?..


Gdybyś ty była szklannym jeziorem 
patrzałbym w toń twą przez całe życie; 
gdybyś ty była zielonym borem 
słuchałbym szumu twego w zachwycie; 
gdybyś ty była pustką bezludną 
dla ciebie świata zrzekłbym się śmiele; 
gdybyś ty była śmiercią -- o cudna! -- 
szedłbym do ciebie, jak na wesele. 


Ale jest sen, widzenie, wiara, że tam, w górze,
jest jakieś odpłacenie, jakiś zwrot w naturze,
że tam, kto tu chciał kochać i szukał miłości:
znajdzie ją: kto chciał zbawiać: zbawia: kto czuł siłę
świecić wśród gwiazd, wirować będzie wśród światłości:
że może, gdy zrzucimy z siebie ciało zgniłe,
przeistoczeni w duchy w jednej cudu chwili,
powiemy, że zdawało nam się, żeśmy żyli...


 A taka świętość cię otacza,
i taki nimb twej kobiecości,
że gdy się blisko widzi ciebie,
serce niepomne jest miłości.

I tylko patrzy się na ciebie,
jak na cud jakiś, na zjawisko,
i człowiek dziwi się sam w sobie,
że jest cud - i że jest tak blisko...


A jednak, gdyby teraz wśród tych urwisk dziczy
czuć na rękach dwie dłonie drobne i niewinne,
patrzeć na usta małe, ciche, półdziecinne
i w oczy naiwności pełne i słodyczy...

A jednak dziwny urok jest w duszy dziewiczej,
moc, co serce okuwa w więzy dobroczynne,
zdrój, skąd się w myśli ciemne przelewa i winne
blask światła i szlachetność przez cud tajemniczy.

A jednak, gdyby teraz, wśród tych skał ogromu,
szeptał ktoś o miłości, o szczęściu, o domu,
ufając patrzył w otchłań przepaścistych zboczy -

A jednak, gdyby jakąś mięć życia ostoje,
jakąś duszę kochaną, jakieś serce swoje --
a oto tylko wicher wokoło się włóczy...


 ... Mów do mnie jeszcze... Za taką rozmową
tęskniłem lata... Każde twoje słowo
słodkie w mem sercu wywołuje dreszcze -
mów do mnie jeszcze...

Mów do mnie jeszcze... ludzie nas nie słyszą
Słowa twe dziwnie poją i kołyszą,
Jak kwiatem, każdem słowem twem się pieszczę -
Mów do mnie jeszcze...

 


poniedziałek, 22 czerwca 2009

MOJE ULUBIONE AFORYZMY,CYTATY I ZŁOTE MTŚLI

Miłość jest zawsze nowa. I bez względu na to, czy w życiu kochamy raz, dwa, czy dziesięć razy zawsze stajemy w obliczu nieznanego. Miłość może nas pogrążyć w ogniu piekieł, albo zabrać do bram raju - ale zawsze gdzieś nas prowadzi. I czas się z tym pogodzić, albowiem jest ona treścią naszego istnienia. Miłości trzeba szukać wszędzie, nawet za cenę długich godzin, dni, tygodni smutku i rozczarowań. Bowiem kiedy wyruszymy na poszukiwanie miłości - ona zawsze wyjdzie nam na przeciw. I nas wybawi.— Paulo CoelhoSerce obawia się cierpień [...] Powiedz mu, że strach przed cierpieniem jest straszniejszy niż samo cierpienie. I że żadne serce nie cierpiało nigdy, gdy sięgało po swoje marzenia...

— Paulo Coelho

Nawet jeśli czasem trochę się skarżę - mówiło serce - to tylko dlatego, że jestem sercem ludzkim, a one są właśnie takie. Obawiają się sięgnąć po swoje najwyższe marzenia, ponieważ wydaje im się że nie są ich godne, albo że nigdy im się to nie uda. My, serca, umieramy na samą myśl o miłościach, które przepadły na zawsze, o chwilach, które mogły być piękne, a nie były, o skarbach, które mogły być odkryte, ale pozostają na zawsze niewidoczne pod piaskiem. Gdy tak się dzieje, zawsze na koniec cierpimy straszliwe męki.


— Paulo Coelho



Co jest najśmieszniejsze w ludziach:
Zawsze myślą na odwrót: spieszy im się do dorosłości, a potem wzdychają za utraconym dzieciństwem. Tracą zdrowie by zdobyć pieniądze, potem tracą pieniądze by odzyskać zdrowie. Z troską myślą o przyszłości, zapominając o chwili obecnej i w ten sposób nie przeżywają ani teraźniejszości ani przyszłości. Żyją jakby nigdy nie mieli umrzeć, a umierają, jakby nigdy nie żyli.

— Paulo Coelho



Miłość jest jak narkotyk. Na początku odczuwasz euforię, poddajesz się całkowicie nowemu uczuciu. A następnego dnia chcesz więcej. I choć jeszcze nie wpadłeś w nałóg, to jednak poczułeś już jej smak i wierzysz, że będziesz mógł nad nią panować. Myślisz o ukochanej osobie przez dwie minuty, a zapominasz o niej na trzy godziny. Ale z wolna przyzwyczajasz się do niej i stajesz się całkowicie zależny. Wtedy myślisz o niej trzy godziny, a zapominasz na dwie minuty. Gdy nie ma jej w pobliżu - czujesz to samo co narkomani, kiedy nie mogą zdobyć narkotyku. Oni kradną i poniżają się, by za wszelką cenę dostać to, czego tak bardzo im brak. A Ty jesteś gotów na wszystko, by zdobyć miłość.

— Paulo Coelho



Człowiek kocha albo nie kocha, i żadna siła na świecie nie ma na to wpływu. Możemy udawać, że nie kochamy. Możemy przywyknąć do drugiej osoby. Możemy przeżyć całe życie w przyjaźni i wzajemnym zrozumieniu, założyć rodzinę, kochać się każdej nocy i każdej nocy mieć orgazm, a mimo to czuć wokół żałosną pustkę, wiedzieć, że czegoś ważnego brakuje.

— Paulo Coelho



Istnieją dwa powody, które nie pozwalają ludziom spełnić swoich marzeń. Najczęściej po prostu uważają je za nierealne. A czasem na skutek nagłej zmiany losu pojmują, że spełnienie marzeń staje się możliwe w chwili, gdy się tego najmniej spodziewają. Wtedy jednak budzi się w nich strach przed wejściem na ścieżkę, która prowadzi w nieznane, strach przed życiem rzucającym nowe wyzwania, strach przed utratą na zawsze tego, do czego przywykli.

— Paulo Coelho



Tragedie zdarzają się wszędzie. Możemy doszukiwać się przyczyn, winić innych, wyobrażać sobie jak odmienne byłoby bez nich nasze życie. Ale wszystko to nie ma znaczenia, zdarzyły się i koniec. Musimy zapomnieć o strachu, jaki wywołały, i rozpocząć odbudowę.

— Paulo Coelho



Kiedy się czegoś pragnie, wtedy cały wszechświat sprzysięga się, byśmy mogli spełnić nasze marzenie.

— Paulo Coelho



Dziecko może nauczyć dorosłych trzech rzeczy: cieszyć się bez powodu, być ciągle czymś zajętym i domagać się - ze wszystkich sił - tego, czego pragnie.

— Paulo Coelho



To w teraźniejszości drzemie cała tajemnica. Jeśli szanujesz dzień dzisiejszy, możesz go uczynić lepszym. A kiedy ulepszysz teraźniejszość, wszystko to, co nastąpi po niej, również stanie się lepsze. [...] Każdy bowiem dzień nosi w sobie wieczność.

— Paulo Coelho



Marzeniom nie należy stawiać poprzeczki zbyt wysoko.

— Paulo Coelho



Każdy ma prawo pogrzebać tajemnice własnej przeszłości w mrokach swojej pamięci.

— Paulo Coelho



Bez względu na to, jak bardzo rozgrzany jest niedopałek, wyjęty z ognia, szybko gaśnie. Bez względu na to, jak bardzo mądry może być człowiek, będąc daleko od swoich bliskich, nigdy nie zdoła zachować swojego ciepła i płomienia swojej miłości.

— Paulo Coelho



Młodość już taka jest, sama ustala granice wytrzymałości, nie pytając, czy ciało to zniesie. A ciało zawsze znosi.

— Paulo Coelho



Miłość nie pyta o nic, bo kiedy zaczynamy się nad nią zastanawiać, ogarnia nas przerażenie, niewypowiedziany lęk, którego nie sposób nazwać słowami. Może jest to obawa bycia wzgardzonym, odrzuconym, obawa, że pryśnie czar? Może wydaje się to śmieszne, ale właśnie tak się dzieje. Dlatego nie należy stawiać pytań, lecz działać. Trzeba wystawiać się na ryzyko.

— Paulo Coelho



Aby uwierzyć w drugiego człowieka, należy najpierw uwierzyć w siebie. Żyć w harmonii ze światem widzialnym i niewidzialnym. Odnaleźć prawdziwe oblicze Boga... Ale czy miłość jest w stanie uchronić przed samotnością? Nie zapominajmy, że "Bóg ukrył piekło w samym sercu raju".

— Paulo Coelho



Jeśli przebywasz ciągle z tymi samymi ludźmi, to stają się oni w końcu częścią twojego życia. A skoro są już częścią twojego życia to chcą je zmieniać, bo ludziom wydaje się, że wiedzą jak powinno wyglądać twoje życie, nikt jednak nie wie jak powinien przeżyć własne...

— Paulo Coelho



Ludzie są wiecznie niezadowoleni. Kiedy mają niewiele, chcą więcej. Jeśli mają dużo, chcą jeszcze więcej. A kiedy to już osiągną, tęsknią za prostym, skromnym życiem.

— Paulo Coelho



Zawsze trzeba wiedzieć, kiedy kończy się jakiś etap w życiu. Jeśli uparcie chcemy w nim trwać dłużej niż to konieczne, tracimy radość i sens tego, co przed nami.

— Paulo Coelho

 


Wszystko co zdarza się raz, może się już nie przydarzyć nigdy więcej, ale to, co zdarza się dwa razy, zdarzy się na pewno po raz trzeci.

— Paulo Coelho

 


Wolno nam wszystko - nie wolno tylko stawać na drodze miłości. Kiedy do tego dochodzi, ten, kto próbował zburzyć jej dzieło, musi je odbudować.

— Paulo Coelho



Jedno ci mówię z całą pewnością: życie może być krótkie albo długie, lecz ważne jest, w jaki sposób je przeżywamy.

— Paulo Coelho



Świat, w którym żyjemy stanie się lepszy albo gorszy w zależności od tego, czy sami będziemy lepsi czy gorsi. Tu właśnie przychodzi z pomocą siła Miłości, bo zawsze, gdy kochamy, to pragniemy być lepsi niż jesteśmy.

— Paulo Coelho



Zawsze trzeba podejmować ryzyko. Tylko wtedy uda nam się pojąć, jak wielkim cudem jest życie, gdy będziemy gotowi przyjąć niespodzianki jakie niesie nam los.

— Paulo Coelho



Jak powiedział pewien perski mędrzec, miłość jest chorobą, z której nikt nie pragnie się wyleczyć. Ten kogo dotknęła, nie chce wrócić do zdrowia, kto cierpi z jej powodu, nie szuka lekarza.

— Paulo Coelho



Nie mów nic. Kocha się za nic. Nie istnieje żaden powód do miłości.

— Paulo Coelho



Nikt nikogo nie traci, bo nikt nikogo nie może mieć na własność. I to jest najważniejsze przesłanie miłości - mieć najważniejszą osobę na świecie, ale jej nie posiadać.

— Paulo Coelho



Miłość jest treścią naszego istnienia. 
Jeśli się jej wyrzekniemy, 
Umrzemy z głodu pod drzewem życia 
Nie mając świadomości by zerwać jego owoce.

— Paulo Coelho



...każdy pragnie miłości absolutnej, a takiej miłości nie trzeba szukać w innych, lecz w sobie. Ona drzemie w nas i tylko my możemy ją w sobie rozbudzić. Ale do tego potrzeba nam drugiego człowieka. Życie ma sens tylko wtedy, gdy mamy u swego boku kogoś, kto odwzajemnia uczucia.

— Paulo Coelho



Spośród wszystkich wymyślonych przez czlowieka sposobów zadawania bólu sobie samemu najgorszym jest Miłość. Cierpimy zawsze dla kogoś, kto nas nie kocha, kto nas porzucił, dla kogoś, kto nie chce nas opuścić. Żyjemy samotnie, jeśli nikt nas nie kocha: mając żonę lub męża, czynimy z małżeństwa niewolę.

— Paulo Coelho



Co sprawia,że właśnie ta kobieta i właśnie ten mężczyzna chcą się do siebie zbliżyć? Co sprawia, że budzi się w nich pożądanie? To tajemnica. Kiedy ich pożądanie jest jeszcze niczym nie skalane, przeżywają każdą sekundę z namaszczeniem, w pełni świadomi, wyczekując najbardziej dogodnej chwili, by przyjąć błogosławiony dar losu. Ci którzy zaznali takiego pożądania "w stanie czystym", nie przyśpieszają pochopnie biegu wypadków. Wiedzą, że to, co nieuniknione, nadejdzie, że to stać się musi, zawsze znajdzie sposób, by zaistnieć. A kiedy ten moment nadchodzi, nie wahają się, nie tracą okazji, nie pozwalają umknąć ani jednej cudownej chwili, potrafią uszanować doniosłość każdej sekundy.

— Paulo Coelho



[...] czy musimy koniecznie wszystko o sobie wiedzieć? Człowiek istnieje nie tylko po to, by poszerzać granice swego poznania, lecz również po to, by uprawiać ziemię, siać, żąć, wypiekać chleb.

— Paulo Coelho



Dopóki mogę iść o własnych siłach, pójdę tam, gdzie zechcę.

— Paulo Coelho



Prawdziwi przyjaciele to ci, którzy są przy tobie, gdy dobrze ci się wiedzie. Dopingujący cię, cieszący się z twoich zwycięstw. Fałszywi przyjaciele to ci, którzy pojawiają się tylko w trudnych chwilach, ze smutną miną, niby solidarni podczas gdy tak naprawdę twoje cierpienie jest pociechą w ich nędznym życiu.

— Paulo Coelho



Zawsze trzeba wiedzieć, kiedy kończy się jakiś etap w życiu. Jeśli uparcie chcemy w nim trwać dłużej niż to konieczne, tracimy radość i sens tego co przed nami.

— Paulo Coelho



Kiedy jem, nie zajmuje mnie nic poza jedzeniem. Kiedy idę, to idę i tyle. A jeśli przyjdzie mi walczyć, jeden dzień nie będzie lepszy od drugiego, by umrzeć. Bo nie żyję ani w przeszłości, ani w przyszłości. Dla mnie istnieje tylko dzisiaj i nie obchodzi mnie nic więcej. Jeśli kiedyś uda ci się trwać w teraźniejszości, staniesz się szczęśliwym człowiekiem [...] I wtedy twoje życie stanie się świętem, wielkim widowiskiem, ponieważ będzie tą chwilą, którą właśnie żyjesz, żadną inną.

— Paulo Coelho



Zawsze kiedy robię plany na przyszłość, zaskakuje mnie teraźniejszość.

— Paulo Coelho



Chwała tego świata przemija, i to nie ona nadaje życiu sens. Dzieje się tak za sprawą naszych wyborów, dokonywanych zgodnie z powołaniem, wiarą w ideały i wolą ich bronienia. Każdy gra główną rolę w swoim życiu, i to właśnie anonimowi bohaterowie pozostawiają najtrwalszy ślad.

— Paulo Coelho



Z chwilą gdy decydujesz się stawić czoło problemom, przekonujesz się, że możesz więcej, niż ci się zdawało.

— Paulo Coelho

Są chwile, by działać i takie, kiedy należy pogodzić się z tym, co przynosi los.


— Paulo Coelho

Nikt nie potrafi kłamać, nikt nie potrafi niczego ukryć, jeśli patrzy komuś prosto w oczy. A każda kobieta posiadająca choć odrobinę wrażliwości potrafi czytać z oczu zakochanego mężczyzny. Nawet jeśli przejawy tej miłości bywają czasem absurdalne.


— Paulo Coelho


Prawdziwa miłość pozwala każdemu iść swoją drogą, bo to nie może w żaden sposób oddalić od siebie dwóch Połówek.

— Paulo Coelho



Szczęście można znaleźć w najmniejszym ziarenku pustynnego piasku...

— Paulo Coelho



Ciesz się każdą chwilą, abyś potem nigdy nie żałował, że utraciłeś młodość. Każdemu etapowi życia Pan przypisał właściwe mu niepokoje.

— Paulo Coelho



Anioł zawsze nas ochrania, jest darem boskim - nie trzeba go wzywać. Oblicze twojego anioła ukazuje się zawsze, gdy ze szlachetnością odnosisz się do świata. Jest strumieniem, polem, błękitem nieba.

— Paulo Coelho



Każdy z nas żyje w swoim własnym świecie. Ale, gdy popatrzymy na niebo pełne gwiazd zobaczymy, że różne światy tworzą konstelacje, systemy słoneczne i galaktyki.

— Paulo Coelho



Gdy człowiek podejmuje już decyzję, to trochę tak, jakby skoczył w wartki strumień, który porywa go w kierunku, o jakim mu się nawet nie śniło, w chwili gdy ją podejmował.

— Paulo Coelho



Ucieczka przed walką jest czymś najgorszym, co może się nam przytrafić. Jest o wiele gorsza od przegranej, ponieważ klęska zawsze może stać się dla nas źródłem doświadczenia i nauką, a ucieczka daje nam tylko jedną możliwość: głosić zwycięstwo naszego wroga.

— Paulo Coelho



Kiedy rozmawia się z ludźmi, opowiadają tak niestworzone rzeczy, że czasem nie wiadomo doprawdy, co powiedzieć.

— Paulo Coelho



Lepiej czasem pozostawić rzeczy samym sobie.

— Paulo Coelho



Nikt nie wie, w jaki sposób powinien przeżyć własne życie.

— Paulo Coelho



Pewne rzeczy w życiu, nim jeszcze zdążymy się do nich przyzwyczaić, zmieniają się w czasie krótszym od jednego krzyku.

— Paulo Coelho



Przeczucia są nagłym skokiem duszy w ów kosmiczny nurt życia, w głębi którego dzieje wszystkich ludzi splatają się w jedno. I można tam dojrzeć wszystko, gdyż wszystko jest tam zapisane.

— Paulo Coelho



Umiera się na wiele sposobów: z miłości, z tęsknoty, z rozpaczy, ze zmęczenia, z nudów, ze strachu... Umiera się nie dlatego, by przestać żyć, lecz po to, by żyć inaczej. Kiedy świat zacieśnia się do rozmiaru pułapki, śmierć zdaje się być jedynym ratunkiem, ostatnią kartą, na którą stawia się własne życie.

— Paulo Coelho



Miłość jest pełna pułapek. Kiedy chce dać znać o sobie - oślepia światłem i nie pozwala dojrzeć cieni, które to światło tworzy.

— Paulo Coelho

 


Trzeba umieć walczyć o swoje marzenia, ale trzeba też wiedzieć, które drogi są nie do przebycia i zachować siły na przejście innymi ścieżkami.

— Paulo Coelho



Przyszłość jest własnością Boga. On jeden może ją odsłonić w wyjątkowych okolicznościach. Jak udaje się odgadnąć przyszłość? Dzięki znakom teraźniejszości. To w teraźniejszości drzemie cała tajemnica. Jeśli szanujesz dzień dzisiejszy, możesz go uczynić lepszym. A kiedy ulepszysz teraźniejszość, wszystko to, co nastąpi i po niej, również stanie się lepsze.

— Paulo Coelho